Dag nonkel Ghisleen
Afscheid nemen van jou doet ons veel pijn. Jij was immers, op uitzondering van de laatste jaren, een voorbeeld van kracht, gezondheid en hard werken. Jouw sterkste karaktereigenschappen waren: nooit opgeven, altijd voortdoen en super hulpvaardig.
Je was een boer in hart en nieren en samen met nonkel Leon bouwde je een prachtig landbouwbedrijf uit. Perfect complementair en zonder veel woorden voelden jullie elkaar aan om met hard en veel werken dat gemeenschappelijke doel te bereiken.
We zullen je blijvend herinneren als ‘de familieman’ bij uitstek.
Alle kleinkinderen of ze nu van Ath, Eeklo, Kaprijke of Oostwinkel waren hebben bij jou op ’t Hof gelopen. Je leerde ons met de tractor rijden, leerde ons werken op de boerderij en bovenal gaf je ons een grote dosis levenswijsheid mee met name ‘het gezonde boerenverstand’. Spreekwoorden als ‘waar een wil is, is een weg’ en ‘de boer hij ploegde voort’ zette jij dagdagelijks in de praktijk om.
Het nieuwjaarsfeest en de bijeenkomst op paasmaandag waren voor jou hoogdagen. Jij was hiervoor niet enkel organisator maar vooral inspirator. Je genoot ervan iedereen samen te zien alsook hield je minutieus alle namen en leeftijden van broers, zussen, kinderen, kleinkinderen en achterkleinkind bij. Je was fier op de familie en de familie kon dan ook altijd op jouw hulp rekenen.
Afscheid nemen van jou nonkel Ghisleen doet dubbel pijn omdat ’t Hof in Veldekens, de thuis van velen, verdwijnt. Je broers en zussen kwamen letterlijk ‘thuis’ als ze naar ’t Hof kwamen en wij als kleinkinderen moeten nu definitief afscheid nemen van een plek die onze jeugd en onze ontwikkeling als mens mee gestalte gaf. Dit doet onnoemelijk veel pijn maar we koesteren die momenten en zijn zeer dankbaar dat je ons die gegeven hebt.
We zullen je nooit vergeten!
Peter

Peter Poppe- 5/08/2022

Toe Bossches! uren, dagen, maanden, vakanties heb ik er gesleten.
Tonnen beer heb ik er verspreid, ploegen, eggen, rollen, maaien, hooi keren, Om Stro naar de polders, ... .
In het begin was het met paard, vervolgens met de Fiat 640.
Ik bleef er zelfs overnachten en kreeg de verantwoordelijkheid indien Ghisleen, Leon en Gusta naar een familie- of trouwfeest moesten. Zoveel vertrouwen was er. Cyriel kende ik enkel als een oude man.
Ikzelf zou ook boer worden, ik zou het hof overnemen.
Mooie tijd, mooie dromen, tijden veranderen....
Er werd bijzonder hard gewerkt, lange dagen waren het, maar er was ook tijd, voor plezier,...
Op zondagmiddag gingen we al eens schaatsen, zwemmen, ...
Hoe druk ook, bij Bossches was er altijd tijd om bij te kletsen.

Een schone tijd, maar helaas voorbij.

Eerstdaags wandel ik nog wel even door de boerderij, door de stallingen, kwestie van nog wat herinneringen op te halen.

Ghisleen, een vreselijke ziekte viel je te lijf.
Ik weet vrij goed hoe het is op deze manier te moeten aftakelen.
Twee jaar terug verloren we een vriendin met dezelfde ziekte. Helaas was zij nog maar 54.

Ga nu maar rustig naar Leon en doe hem de groeten.
(40 jaar geleden zou ik gezegd hebben, ga maar te voet, want met de fiets zal het niet meer gaan. Dit nadat ik er met de tractor had over gereden.)

Bossches, alvast dank om deel uit te maken van mijn jeugd. Ik hou er mooie herinneringen aan over.

Tony Foré

Tony Foré- 4/08/2022

Oprechte deelneming

Antoine linda Verwilst sesselle- 3/08/2022

Tijdens de grote vakanties op ‘t hof liep ik altijd achter Ghisleen aan, volgde hem in de stallen, ging mee om de koeien en hij leerde me melken, vond me onnozel als ik weer eens vol ‘scharten’ stond van de halfwilde katjes op de hooizolder, maar zette me wel op de machtige boerenpaarden. Ghisleen is onlosmakelijk verbonden met mijn kindertijd en zo zal hij altijd in mijn herinnering blijven.

Mijn ma Anna en ik bieden jullie ons diepste medeleven aan.
In gedachten,
Eline.

Eline Rootsaert- 2/08/2022

Onze oprechte deelneming bij het overlijden van Ghisleen. Bedankt voor de ontelbare herinneringen aan een warme familie.
Pedro en Annie

Pedro en Annie De Brouwer-Aers- 1/08/2022